Przesłanie teologiczne Medalika 5. Zwrócimy uwagę na dwa kluczowe aspekty przesłania. Odwołamy się głównie do treści rewersu, ponieważ te wyrażone na awersie prowadzą do stanu na rewersie (zob. podsumowanie punktu 3). W ten sposób ukażemy sygnalizowany wcześniej rozwój przesłania względem tzw. wizji z globem. Ku ostatecznej doskonałości Kościoła. Powiedzieliśmy, że między misją Najświętszej Panny na awersie Medalika a tą na rewersie występuje różnica: w pierwszym przypadku wyprasza ona i rozdaje łaski wysłużone przez Syna Bożego (relacja: Syn - ludzkość); w drugim przedstawia Panu odkupioną ludzkość (relacja: ludzkość - Syn). W tym drugim przypadku nie ma mowy o poskramianiu sił zła. Według zastosowanego klucza trudno przyjąć, aby ten sam motyw zmagania się z siłami zła był podany jeszcze raz na rewersie. Co więcej, jeżeli wypraszanie łask zostało na Medaliku oddzielone od ofiarowywania Panu ludzkości, i je ponadto poprzedza, to w geście „przedstawiania" nie mamy już do czynienia, jak w tzw. wizji z globem w dłoniach, z prośbą o łaski w zmaganiu się ze złem. Sądzimy, że przesłanie „ofiarowywania" na rewersie skupia się na innym aspekcie. W oparciu o przeprowadzone analizy mamy prawo uważać, że tajemnica Chrystusowego Kościoła, wyrażona na rewersie Medalika, to zapowiedź ostatecznej doskonałości. Po nawiązaniu do walki z siłami zła, dzięki udzielonym łaskom, i zapowiedzi ostatecznego nad nimi zwycięstwa (awers), mamy na rewersie obraz doskonałej jedności Chrystusa z Kościołem (obraz gwiazd): w tym Matki z Synem (obraz serc), oraz Maryi z odkupioną przez Niego ludzkością (litera „M" z krzyżem). Rewers Medalika, który w swej symbolice przewyższa treść awersu, i całej wizji Maryi z globem w dłoniach, stanowi kulminację objawienia w obrazie ostatecznej doskonałości Kościoła. Obraz dwu zranionych serc nie stoi w sprzeczności z powyższą interpretacją, gdyż nie tyle odwołuje się on do samego wydarzenia Kalwarii, ile do jego stale aktualnych skutków. To dzięki cierpieniu Syna, z którym w pełnym zjednoczeniu współcierpiała Jego Matka, jest możliwy ostateczny triumf i doskonałość Chrystusowego Kościoła. Możemy teraz określić sens ofiarowywania przez Maryję złotego globu w symbolice litery „M" i krzyża (nawiązanie do misji przedstawiania Panu ludzkości w tzw. wizji z globem, zob. podpunkt 2.1b). Jeżeli misja Najświętszej Panny wyrażona na awersie prowadzi - mocą Boga - do stanu pełnej doskonałości Kościoła na rewersie, to w geście przedstawiania złotego globu dostrzegamy ostateczną doskonałość zbawionych. Jak biel symbolizuje pierwotną, nienaruszoną niewinność Niepokalanej („ubrana na biało"), tak złoto symbolizuje odzyskaną niewinność całej reszty odkupionych (obraz przetopienia i oczyszczenia: por. Mdr 3, 5-6; 1 P 1, 7; Ap 3, 18 i 21, 18. 21). Wypełnienia się treści symboliki litery „M" z krzyżem na podstawie, jako zapowiedzi pełnej i ostatecznej doskonałości odkupionych, należy upatrywać w czasie paruzji, kiedy powyższy stan zostanie osiągnięty. W tym kontekście gest trzymania w dłoniach ludzkości i przedstawiania jej Chrystusowi nabiera w symbolice rewersu szczególnego znaczenia: to jakby prośba Matki i Królowej o ostateczne wypełnienie się historii zbawienia . W kluczowej części tzw. wizji z globem w dłoniach Maryja miała wzrok skierowany ku górze ; tym bardziej odnosi się to do przesłania symboliki litery „M" z krzyżem. Wizjonerka pisze ponadto, że to, co wtedy odczuwała jest nie do wyrażenia. Powyższa interpretacja pozwala pogłębić symbolikę dwunastu gwiazd: Baranek Boży pełniący nadrzędną pieczę (względem opieki Maryi) nad odkupioną ludzkością - to zwycięski, triumfujący Baranek z Ap 21-22, przedstawiony tam jako światłość świata. Dzięki analogii awersu z Ap 12 dopuszczalna wydaje się analogia rewersu z Ap 21-22: w pierwszym przypadku odkupiona ludzkość, której towarzyszy Matka Jezusa, zmaga się z trudnościami w drodze do nieba; w drugim przypadku mamy do czynienia z triumfującym Kościołem, tzn. z tym, który osiąga ostateczny cel, doskonałość. Nawiązanie do Ap 21-22 staje się możliwe dzięki temu, że motyw gwiazd i światła (boski atrybut) znalazł się na rewersie. Objawienie tajemnicy niepokalanego poczęcia, w zawartych na awersie słowach, nabiera głębszego znaczenia: doskonałość Maryi (symbolika bieli) stanowi zapowiedź ostatecznej doskonałości całej reszty odkupionych (symbolika złota). Matka Jezusa bierze czynny udział w pielgrzymce odkupionej ludzkości do nieba: pomaga jej - mocą Boga - zwalczyć zakusy szatana, zlewając na nią wysłużone przez Syna łaski. Niebieska misja Maryi, wyrażona na awersie, prowadzi odkupiony świat do pełnej harmonii z Chrystusem (rewers) - tak jak stan Kościoła przedstawiony w Ap 12 zmierza do stanu w Ap 21-22. Cudowny Medalik stwierdza nie tylko aktualną rolę Maryi w Kościele, lecz zapowiada w nim także ostateczną pozycję Matki Jezusa: Maryja w geście wznoszenia odkupionego świata i przedstawiania go Panu jawi się jako matka odkupionych w ich drodze do nieba i na wieczność. Tą konkluzją dotykamy już drugiego wniosku teologicznego. Zanim do niego przejdziemy, pragniemy zwrócić uwagę na to, że odwrotnie niż dosyć powszechnie się uważa , awers ma wymiar nie tyle chwalebny, ile sens doczesnego zmagania się z siłami zła w drodze do niebieskiej ojczyzny (por. Ap 12); rewers zaś nie akcentuje wymiaru cierpienia, lecz zjednoczenia przez uprzednie cierpienie (obraz serc), czyli doskonałą harmonię z Chrystusem, do jakiej dąży cały Kościół, i zapowiada jego ostateczny triumf (por. Ap 21-22). Macierzyńska relacja Maryi względem Kościoła. Ten temat ponownie akcentuje rewers: Maryja jako Boża Rodzicielka pozostaje w doskonałym zjednoczeniu z Synem (obraz serc); ta relacja stanowi zaś podstawę jej macierzyńskiego stosunku względem odkupionych (litera „M" z krzyżem). Boże macierzyństwo Maryi stoi u podstaw jej relacji z Synem i z ludzkością. Większa ważność przesłania rewersu względem awersu prowadzi do wniosku, że Maryja w prezentacji całego Medalika jawi się głównie jako Matka: najpierw i przede wszystkim w stosunku do Syna Bożego (rzeczywiste macierzyństwo), następnie w stosunku do odkupionej ludzkości (duchowe macierzyństwo). Cudowny Medalik potwierdza teologiczną prawdę, że Maryja jest Matką Założyciela Kościoła i duchową matką wszystkich odkupionych. Jeżeli symbol dwunastu gwiazd wyraża nierozdzielną jedność Chrystusa z Kościołem (podpunkt 2.3), to macierzyństwo Maryi w stosunku do Chrystusa obejmuje również założony przez Niego Kościół. Doskonałe zjednoczenie Matki z Synem wpisuje się w Jego doskonałe zjednoczenie z Kościołem i pozwala rozciągnąć macierzyńską relację z Synem na wszystkich odkupionych. Maryja będąc Matką Chrystusa, mistycznie zjednoczonego z Kościołem, jest jednocześnie Matką Kościoła. Tę prawdę w Motyw dwunastu gwiazd - jak wykazaliśmy - przesunął akcent z tzw. wizji z globem w dłoniach na rewers Medalika (i na cały Medalik), tym samym przesunął go z tytułu królowej świata (tak zrozumiała wizję Katarzyna) na tytuł Matki Kościoła. W całości przesłania Medalika (jego obecnego kształtu) prawda o macierzyńskim stosunku Maryi do Kościoła jest nadrzędna względem tytułu królowej świata. Pomimo powyższego stanu rzeczy tytuły królowej świata i Matki Kościoła mają podobny zakres: jeżeli Chrystusowy Kościół ogarnia cały świat, tytuł królowej świata ma ten sam zakres, co jej macierzyński stosunek do ludzkości. Dlatego w prezentacji awersu jest równocześnie obecny macierzyński stosunek Maryi do Kościoła w jego drodze do stanu pełnej doskonałości: matczyna troska o pielgrzymujący lud Boży przejawia się w jej przemożnym uczestniczeniu w jego zmaganiach przez wypraszane łaski. Przesłanie awersu pozostaje w zgodzie z prezentacją Najświętszej Panny na rewersie. Obie strony Medalika, chociaż z różnym nasileniem, zawierają zapewnienie o macierzyńskiej opiece Maryi. Macierzyństwo Maryi względem Kościoła ma wyraźny rys pośredniczenia. Jej pośrednictwo w zakresie rozdawnictwa łask na awersie Medalika nie budzi wątpliwości: postrzegamy je jako wolę Bożą będącą wynikiem jej roli odegranej w zbawczej misji Syna Bożego i pozycji zajmowanej w tajemnicy Kościoła. Mamy do czynienia z misją niebieskiej Wspomożycielki na obecnym etapie historii zbawienia. Drugi rodzaj pośrednictwa - to dopełnienie obecnej, doczesnej misji. W geście ofiarowywania przedstawia ona Panu odkupioną z grzechów ludzkość, która osiąga pełną doskonałość (złoty glob). Ten drugi wymiar pośrednictwa odsłania wyjątkową pozycję Niepokalanej, która góruje nad całą resztą odkupionych . Pośrednictwo Maryi jako Matki Kościoła cechuje dwuwymiarowa i dwukierunkowa misja między Boskim Zbawicielem a ludzkością. Macierzyńska misja Najświętszej Panny na awersie przyczynia się do osiągnięcia stanu na rewersie: Maryja jako Królowa świata i Matka Kościoła podziela los odkupionej ludzkości i mocą wysłużonych przez Chrystusa łask wspomaga ją w drodze do pełnego z Nim zjednoczenia. PS. Odkupicielowi ludzkości oraz Jego i naszej Matce - w dowód wdzięczności za łaskę chrztu świętego, udzieloną mi w dniu 27 listopada 1960 roku, w pierwszą niedzielę adwentu, w sto trzydziestą rocznicę objawienia Cudownego Medalika. Ks. Waldemar Rakocy CM |